- zabeczeć
- zabeczećpf.-ę -ysz1. (o kozie itp.) (= wydać głos) bleat, baa.2. pot. (= zapłakać) blubber, boohoo.3. pot. (= zaśpiewać fałszywie) bleat, bellow.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
zabeczeć
Look at other dictionaries:
zabeczeć — dk VIIb, zabeczećczę, zabeczećczysz, zabeczećbecz, zabeczećczał, zabeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach, zwłaszcza o owcy, kozie: wydać głos» Gdzieś daleko zabeczały kozice. przen. a) «brzydko zaśpiewać» Uczniowie zabeczeli fałszywie jakąś… … Słownik języka polskiego
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
